Η Καθαρά Δευτέρα δεν περιλαμβάνεται στις επίσημες αργίες που ορίζει ο νόμος για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Ωστόσο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα μας αργούν στην περίπτωση που η Καθαρά Δευτέρα έχει χαρακτηρισθεί αργία από διάταξη ΣΣΕ, Κανονισμού Εργασίας της επιχείρησης, από επιχειρησιακή συνήθεια και έθιμο, κατά το οποίο η επιχείρηση παραμένει κλειστή την ημέρα αυτή.
Στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι μισθωτοί δεν εργασθούν σύμφωνα με τα παραπάνω δεν θα έχουν καμία μείωση του μισθού τους, ενώ όσοι αμείβονται με ημερομίσθιο, δικαιούνται να λάβουν το ημερομίσθιό τους (άρθρ. 2 παρ.3 ΝΔ 3755/1955).
Αν μία επιχείρηση λειτουργήσει φέτος κατ’εξαίρεση (ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν λειτουργούσε βάσει ΣΣΕ, Κανονισμού Εργασίας, επιχειρησιακής συνήθειας ή εθίμου), τότε για πλήρη απασχόλησή τους οι υπάλληλοι δικαιούνται προσαύξηση μισθού κατά 1/25 και οι αμειβόμενοι με ημερομίσθιο ένα ακόμα ημερομίσθιό τους, επί του ωρομισθίου των οποίων θα υπολογισθεί και η προσαύξηση κατά 75% για την εργασία σε ημέρες αργίας.
Παραδείγματα Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) που είναι σε ισχύ και με τις οποίες η Καθαρά Δευτέρα έχει καθιερωθεί ως υποχρεωτική αργία, είναι η ΣΣΕ των επισιτιστικών καταστημάτων και η ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου. Οι ΣΣΕ αυτές έχουν κηρυχθεί υποχρεωτικές για τους εργοδότες και εργαζομένους στους κλάδους αυτούς. Όσοι απ’ αυτούς τους εργαζόμενους απασχοληθούν κατά την Καθαρά Δευτέρα θα πληρωθούν με προσαύξηση 75% στο νόμιμο ωρομίσθιό τους όπως προβλέπεται στις παραπάνω ΣΣΕ.
Μετά την δημοσίευση του Ν. 5019/2023, αλλά και την προσθήκη άρθρου (15Α) στο Ν. 4177/2013 η Καθαρά Δευτέρα αποτελεί υποχρεωτική αργία για ένα μεγάλο κλάδο, τον κλάδο των εμπορικών επιχειρήσεων και των καταστημάτων παροχής υπηρεσιών σε καταναλωτές, εκτός από τα καταστήματα τροφίμων.
Εξαίρεση από την παραπάνω απαγόρευση, αποτελούν οι παρακάτω επιχειρήσεις εμπορίου και παροχής υπηρεσιών για τις οποίες επιτρέπεται η λειτουργία και κατά την Καθαρά Δευτέρα, καθώς επίσης και όλες τις ώρες της ημέρας και όλες τις ημέρες της εβδομάδας:
α) καταστήματα εστίασης παντός είδους,
β) κυλικεία, καντίνες, κάβες, καταστήματα λιανικής πώλησης ξηρών καρπών, μικρές αγορές («mini markets») συνεχούς λειτουργίας,
γ) φωτογραφεία,
δ) καταστήματα παροχής υπηρεσιών διασκέδασης παντός είδους,
ε) ξενοδοχεία,
στ) ζαχαροπλαστεία, γαλακτοπωλεία και συναφή καταστήματα,
ζ) ανθοπωλεία,
η) πρατήρια υγρών καυσίμων,
θ) περίπτερα,
ι) καταστήματα και εγκαταστάσεις που λειτουργούν στους χώρους των Κεντρικών Αγορών,
ια) καταστήματα που κατατάσσονται στις πολύ μικρές οντότητες, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του άρθρου 2 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), σε δημοτικά διαμερίσματα με μόνιμο πληθυσμό μικρότερο από πέντε χιλιάδες (5.000) κατοίκους.
ιβ) γραφεία τελετών.
